Gras groeit omhoog en de wortels van een kastanjeboom groeien naar beneden.

Dat is algemeen bekend. Maar hoe komt dit eigenlijk? Hoe richt de natuur zich aan de zwaartekracht – hier komt het proces immers op neer Desondanks veel onderzoek is deze vraag nog steeds niet bevredigend beantwoord. Juist daarom trok de zogeheten gravitropie ons aan als onderzoeksveld ons voor Praktisch Schoolonderzoek Biologie.

Wij hadden al eens zijdelings met dit onderwerp te maken toen wij meededen aan de Nationale Wedstrijd voor Jonge Onderzoekers 1997 met ons project ‘Genesis, een ecosysteem in de ruimte’. Om toen te kijken of, en zo ja welke, planten in de ruimte konden groeien hadden we de MGS (Micro-Gravity Simulator) gebouwd, een apparaat dat micrograviteit kan nabootsen.

Op deze wedstrijd gaf een jurylid, dr. Ron Huijser, research-medewerker bij Dutch Space (voormalig Fokker Space), ons zijn kaartje, zodat wij contact konden opnemen indien wij verder onderzoek op het gebied van gravitatiesimulatie wilden doen. Nadat wij besloten hadden ons Praktisch Schoolonderzoek Biologie daadwerkelijk over de invloed van zwaartekracht op wortelgroei te doen, hebben we contact opgenomen met dr. Ron Huijser. Hij vertelde ons dat hij een paar apparaten gebouwd had, waarmee wij misschien wat konden. Hij raadde ons aan om contact te zoeken met dr. Ing. Jack van Loon van de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam. Na een zeer gastvrij onthaal en een rondleiding langs de apparaten hebben we besloten de uitdaging aan te gaan.

Tijdens onze hele onderzoek hebben we van vele mensen hulp, steun en advies gekregen. Om te beginnen willen we Jack bedanken, want hij heeft toch wel het meeste gedaan – op ons na dan. Natuurlijk zijn wij verder het laboratorium waar wij gewerkt hebben zeer erkentelijk voor hun medewerking. Daarnaast zijn we dr. Ron Huijser van Dutch Space (former Fokker Space) zeer dankbaar voor het ons in contact brengen met Jack.

Voor de theoretisch ondersteuning hebben we hulp gehad van professor emeritus H. Konings in de vorm van zijn uitgebreid literatuuronderzoek naar alle beschikbare informatie over wortelgroei door de jaren heen.

Daarnaast moet Joep Weel nog even genoemd worden die zich (natuurlijk net als wij) helemaal uit de naad gezeefd heef om op tijd en genoeg fijne aarde te hebben voor de experimenten.

En natuurlijk bedanken we onze docente biologie Sandra Mooren, die ons heeft begeleid en tot in den treuren ons heeft geprobeerd enig biologisch inzicht bij te brengen.

Na redelijk wat geëxperimenteer, de medewerking van de genoemde mensen en een beetje geluk zijn we dan toch tot een onderzoek(je) met resultaten gekomen. Het verslag, dat nu gelezen wordt is het bewijs.